Genealogia podobnie jak inne nauki historyczne musi posługiwać się krytyką źródeł. Czym jest krytyka źródeł? To w skrócie nic innego jak sprawdzenie autentyczności dokumentu. Krytyka źródła możemy podzielić na zewnętrzną i wewnętrzną. Zewnętrza polega na ustaleniu czasu, miejsca i autora dokumentu, a wewnętrzna na analizie treści źródła i wiarygodności autora.
Co decyduje zatem o wiarygodności źródła genealogicznego? Źródło jest tym pewniejsze im bliższe jest chronologicznie i geograficznie podawanym faktom. Źródła urzędowe mają pierwszeństwo nad innymi. Źródła, które powstały jako nieświadome swych celów genealogicznych są pewniejsze aniżeli dokumenty stworzone specjalnie dla genealogii.
W genealogii nie brakuje falsyfikatów. Były one tworzone w celu uzyskania doraźnych korzyści majątkowych, prawnych czy nierzadko społecznych. Bywa, że dokumenty same w sobie mogą być formalnie autentyczne, ale już ich treść oparta jest na fałszywych danych. Fałszerstwa genealogiczne zdarzają się zwłaszcza w dokumentach pochodzących z różnych heroldii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz